Κυριακή 13 Μαΐου 2012

PROJECT 2012



PROJECT 2012
ΘΕΜΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑ ΖΛΑΠΗ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΕΝΤΕΣΙΔΗΣ, ΜΟΥΡΙΖΑΚΗΣ ΡΑΦΑΗΛ, ΜΠΕΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΟΛΓΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ, ΤΑΣΙΚΑΣ ΤΑΣΟΣ, ΡΑΝΤΙΛΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΣΑΒΒΙΔΟΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ,ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΡΙΑ,  ΤΣΕΡΜΕΚΙΔΟΥ ΒΑΓΓΕΛΙΟ, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ ΟΛΓΑ, ΛΙΤΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, ΝΑΙΝΤΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΜΩΥΣΙΑΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΝΤΑΟΥΤΛΑΡΗ ΤΖΕΝΣΙΛΝΤΑ, ΣΙΜΑΙΟΦΟΡΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ.


1η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΟΜΑΔΑ ΔΡΑΚΟΦΩΛΙΑ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΑΒΒΙΣΟΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ, ΡΑΝΤΙΛΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΤΑΣΙΚΑΣ ΤΑΣΟΣ,ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΘΕΜΑ Η ομάδα αύτη ασχολήθηκε με τους μύθους και τις ρίζες των παραμυθιών από όλο τον κόσμο.

ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ


                       ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
H κινέζικη μυθολογία είναι γεμάτη απο μύθους με πολλες  διαφορετικές παραλλαγες αναλογα με την τότε δυναστεία και εποχή .Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία που παραμενουν σχεδον σταθερα ανεξάρτητα απο τις συνθήκες της καθε εποχης .

Μύθος δημιουργίας του κοσμου


Κίνα, το Μέσο Βασίλειο

Για τους Κινέζους το αβγό συμβολίζει την ολότητα. Ο κρόκος είναι ο ουρανός και το ασπράδι η γη. Κατά τη δημιουργία του κόσμου το Κοσμικό Αβγό άνοιξε στα δύο και τα δύο μισά σχημάτισαν τον ουρανό και τη γη. Επέπλεε στο άχρονο διάστημα και περιείχε τις αντίθετες δυνάμεις του yin και του yang. Μετά από αιώνες επώασης το πρώτο ον, ο Pan Gu ήρθε στη ζωή. Τα βαριά τμήματα του αυγού (yin) παρασύρθηκαν προς τα κάτω σχηματίζοντας τη Γη. Τα ελαφρύτερα τμήματα (yang) υψώθηκαν και σχημάτισαν τον ουρανό. Ο Pan Gu φοβούμενος ότι τα τμήματα του αυγού θα επανενωθούν, στάθηκε επάνω στη Γη και κράτησε τον ουρανό. Ψήλωνε 3 μέτρα κάθε μέρα για 18.000 χρόνια μέχρι που ο ουρανός έφτασε σε απόσταση 30.000 μιλίων ψηλά. Όταν τελείωσε η αποστολή του, πέθανε. Τα μέλη του μεταμορφώθηκαν σε στοιχεία του κόσμου, κάποια από αυτά έγιναν ζώα, κάποια έγιναν καιρικά φαινόμενα ή ουράνια σώματα. Αλλά υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή. Η θεά Nuwa ένιωθε μοναξιά και έτσι έφτιαξε τους ανθρώπους από λάσπη που βρήκε στον Κίτρινο Ποταμό. Αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι τη γοήτευσαν αλλά επειδή έπαιρνε πολύ χρόνο για να τους φτιάξει, σκόρπισε σταγόνες λάσπης σε όλη τη Γη και κάθε μία από αυτές έγινε ένας νέο άνθρωπος.

Κινέζικες θεότητες
Η κινέζικη μυθολογια περιλαμβανει  έναν πολυ μεγάλο αριθμο θεοτητων που αλλαζαν  αναλογα με την καθε δυναστεία και μπορει να  παρουσιαζονται με πολλα διαφορετικά ονοματα  σε κάποιες περιπτώσεις ή σε διαφορετικές περιοχές της χώρας . Σε άλλες πεεριπτωσεις μπορει στην ίδια θεότητα να αποδιδονται διαφορετικές ιδιότητες  αναλογα με την περιοχη και τις συνθήκες  . 
                              Κάποιοι απο αυτούς είναι :

 Γιού Χουάνγκ Σανγκ Τάϊ – Ο πατέρας Θεός, ο Θεϊκός Αυτοκράτορας.
Κουάν Ταϊ – Θεός του πολέμου, προστάτης των ανθρώπων από την αδικία και τους δαίμονες.     Κουάν Γιν – Θεά της ευσπλαχνίας και της συμπόνιας.
 Τι Τσανγκ Γουάνγκ – Θεός της ευσπλαχνίας.
 Λέι Κουνγκ – Θεός του κεραυνού.
 Σι Τιεν Γεν Ουάνγκ – Οι 10 κυβερνήτες του θανάτου.
Τσάι Σεν – Θεός του πλούτου. Αναπαριστάται ως ένας σεβάσμιος επιβλητικός άντρας ντυμένος στο μετάξι.
Τσάο Γουάνγκ – Θεός της οικογενειακής εστίας.

Η  κινέζικη μυθολογία περιλαμβάνει εκτός απο τις θεότητες και κάποια άλλα πλασματα όπως τους δράκους  και τον κινέζικο φοίνικα.

Οι δράκοι στην κινεζικη μυθολογία
Οι δρακοι αποτελουν ενα πολυ σημαντικο στοιχείο στην κινεζικη μυθολογία .Αντίθετα με τις άλλες κουλτούρες στις οποιες οι δράκοι θεωρούνται τέρατα στην κινεζικη μυθολογία είναι πλάσματα που  συμβολίζουν την δυναμη και την εύνοια. Αρκετές φορές οι δρακοι ειναι συμβολο εξουσίας καθώς συμφωνα με κάποιους μύθους ατομα που γεννιόνταν με ένα σημάδι που μοιάζει με δράκο γίνονταν τελικά αυτοκράτορες χωρις να έχει σημασία απο που προερχόταν αρχικά η οικογένειά τους. Το σώμα του αυθεντικού δράκου είναι ίδιο με τον δράκο του ουρανού. Πιο παλιά οι δρακοι ζωγραφίζονταν ως πλασματα με κεφάλι αλογου και ουρα φιδιού ενώ οι μορφες ποικίλουν περιλαμβάνοντας μέλη διαφόρων ζωων μέχρι να σταθεροποιηθουν σχετικά στη μορφη που τους  βλέπουμε τώρα. Ο δράκος έχει την δύναμη της μεταμόρφωσης, όταν θέλει εξαφανίζεται. Είναι σύμβολο δύναμης, καλοσύνης, ασφάλειας, φύλακας θησαυρών. Μπορεί να δημιουργεί μεγάλα κύματα όταν θέλει. Κάποιοι μύθοι θέλουν τον δράκο να περιορίζει την απληστία. Είναι το πνεύμα της αλλαγής. Την άνοιξη ανεβαίνει στους ουρανούς, το φθινόπωρο βυθίζεται στο νερό. Την άνοιξη αναγγέλει το ξύπνημα της φύσης.Κατά την διάρκεια της δυναστείας Χαν, ο δράκος με τα 5 νύχια ήταν το έμβλημα της αυτοκρατορικής κυριαρχίας. Όλα τα προσωπικά αντικείμενα του αυτοκράτορα της Κίνας είχαν το σύμβολο του δράκοντα.                                                                                                
Κάποιοι απο τους πιο  συνηθισμένους δράκους είναι:                                                                                                                                                                                                                     Ο  δράκος του ουρανού, ο οποίος είναι και ο πιό ισχυρός.
Ο δράκος της θάλασσας,
ο οποίος δεν έχει κέρατα.
Ο δράκος των βουνών
, ο οποίος έχει λέπια και κατοικεί σε λίμνες


Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι κάθε λαός και πολιτισμός έχει το δικό του πολιτισμό και κουλτούρα με τις ανάλογες διαφοροποιήσεις σε κάθε τομέα και ειδικά στα παραμύθια που αποτελούν ένα αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτισμού. Έτσι  και η Κίνα έχει διαμορφώσει το δικό της είδος παραμυθιών με δικά της χαρακτηριστικά και στοιχεία.


Οι ρίζες των παραμυθιών


Ένα σημαντικό ερώτημα, που προέκυψε από την επιστημονική μελέτη του παραμυθιού, ήταν αυτό που αφορούσε τη γέννησή του. Γύρω απ’ αυτό κατά καιρούς διατυπώθηκαν πολλές θεωρίες.

Η μυθολογική θεωρία:
Η πρώτη θεωρία εκφράστηκε από τους αδερφούς Γκριμ, οι οποίοι την εξέθεσαν στο δεύτερο τόμο της διάσημης συλλογής τους με λαϊκά παραμύθια που είχαν συλλέξει από την προφορική παράδοση, με τον τίτλο “Kinder und Haus- märchen” (1815). Οι δυο Γερμανοί φιλόλογοι διατύπωσαν την άποψη ότι τα παραμύθια, αν και νεότερα από τους μύθους και τα επικά τραγούδια, προέρχονταν από έναν κοινό χώρο, την κοιτίδα του ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού και ότι από εκεί μετακινήθηκαν μαζί με τα ινδοευρωπαϊκά φύλα. Βασική ιδέα των Γκριμ ήταν, ότι τα παραμύθια ήταν κατάλοιπα αρχαίων μύθων, άρα ήταν έργο όχι μόνο της φαντασίας, αλλά αποδεικτικό στοιχείο μεγάλης ιστορικής αξίας. Την άποψή τους αυτή επανέλαβαν με μεγαλύτερη έμφαση στον τόμο των παρατηρήσεων που εξέδωσαν για τα δικά τους παραμύθια το 1856.

Στην αρχή, η θεωρία έγινε σεβαστή και υποστηρίχθηκε και από άλλους μελετητές, όπως ο Μαξ Μίλερ, ο Τζορτζ Κοξ, ο Άντζελο ντε Γκουμπερνάτις, κ.ά. Η μυθολογική θεωρία ξεπεράστηκε όμως πολύ γρήγορα και αντικρούστηκε από άλλες.

Η ινδική θεωρία:
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1859, εμφανίστηκε η ινδική θεωρία, η οποία διατυπώθηκε από τον Γερμανό φιλόλογο και σανσκριτολόγο Τέοντορ Μπένφαϊ στη μακροσκελή εισαγωγή της γερμανικής μετάφρασης (1959) της Πανταστάντρα, της παλαιότερης ινδικής συλλογής παραμυθιών. Σύμφωνα με τον Μπένφαϊ, οι μύθοι προέρχονται από τη Δύση και κυρίως από τους ελληνικούς μύθους του Αισώπου, σε αντίθεση με τα παραμύθια που προέρχονται από την Ινδία και μάλιστα από την ινδουϊστική και βουδιστική της παράδοση.

Πολλά από αυτά τα παραμύθια διαδόθηκαν πριν από τον 10° αιώνα μέσω της προφορικής παράδοσης προς τη βόρεια Ασία και προς τη Δύση. Άλλα παραμύθια, κυρίως μετά τον 10° αιώνα, διαδόθηκαν στην Ευρώπη μέσα από μια μακριά σειρά διαδοχικών μεταφράσεων (με έντονη την ισλαμική επίδραση), κυρίως μέσω του Βυζαντίου, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Σύμφωνα πάντα με τον Μπένφαϊ, κάποια άλλα παραμύθια με βουδιστική έμπνευση διαδόθηκαν από την Ινδία στην Κίνα και το Θιβέτ και από εκεί, μέσω των Μογγόλων, έφθασαν στην Ευρώπη.

Πολύ σύντομα η θεωρία ξεπεράστηκε, αφού αποδείχτηκε ότι η Ινδία ήταν μια από τις κυριότερες πηγές δημιουργίας των παραμυθιών, δεν ήταν όμως η μοναδική.

Η πολυγενετική ή ανθρωπολογική θεωρία:
Το 1873 οι Άγγλοι ανθρωπολόγοι Έντουαρντ Τέιλορ και Άντριου Λανγκ, επηρεασμένοι από την θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου, διατύπωσαν μια καινούργια θεωρία. Σύμφωνα μ’ αυτή, η καταγωγή των παραμυθιών θα έπρεπε να αναζητηθεί στη διανοητικότητα και στις ψυχικές δυνάμεις του πρωτόγονου ανθρώπου, ο οποίος έβλεπε τη φύση, τον ήλιο, τους ανέμους, κ.ά., σαν όντα με ψυχή. Η συγκεκριμένη θεωρία, που δεχόταν την ομοιότητα του ψυχικού και πνευματικού κόσμου όλων των πρωτόγονων ανθρώπων, θεωρούσε δυνατή την παράλληλη δημιουργία παρόμοιων βασικών διηγήσεων σε εντελώς διαφορετικά σημεία του πλανήτη.

Η ιστορικογεωγραφική θεωρία:
Ο Φιλανδός λαογράφος και φιλόλογος Άντι Άαρνε, που όπως ανέφερα δημοσίευσε ένα διεθνή κατάλογο των λαϊκών διηγήσεων το 1910, διατύπωσε μια καινούρια θεωρία με τον επίσης Φιλανδό Κάαρλε Κρον. Οι δυο επιστήμονες υποστήριξαν, ότι ένα παραμύθι σε μια χώρα μεταδίδεται από γενιά σε γενιά με ένα σταθερό τρόπο, χωρίς σημαντικές διαφοροποιήσεις. Όταν όμως μεταδίδεται σε κάποια άλλη χώρα, αλλάζει και προσαρμόζεται στο νέο πολιτιστικό περιβάλλον.

Η συμβολιστική θεωρία:
Η διανοητικότητα και ο κόσμος των πρωτόγονων ανθρώπων υποδεικνύουν στα θέματα των παραμυθιών τα τελευταία ίχνη αρχαίων μύθων. Ο Άρνολντ Κουρ Βαν Γένεπ συνέδεσε τα παραμύθια με αρχαίους τοτεμικούς μύθους και σχετικές τελετές. Ο Χανς Νάουμαν υποστήριξε, ότι υπάρχουν ίχνη στοιχείων σχετικών με την πίστη στην επιστροφή των νεκρών στη γη. Τέλος, ο Σέντλιβ μελετώντας τα παραμύθια του Σαρλ Περό διατύπωσε την άποψη, ότι προέρχονται από παλιές τελετουργίες των εποχών του έτους και της μύησης.

Η ψυχαναλυτική θεωρία:
Μια άλλη, τέλος, θεωρία, τις βάσεις της οποίας έθεσε ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ, υποστηρίζει την καταγωγή του παραμυθιού από το όνειρο. Η θεωρία αυτή, αν και δεν κατάφερε να δώσει μια ικανοποιητική απάντηση στην προέλευση των παραμυθιών, κατάφερε να προσφέρει μια νέα διάσταση στη μελέτη τους.

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΌΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ


Μία φορά και έναν καιρό ήταν ένας πατέρας που είχε τρία αγόρια, όμως όλη η οικογένεια ήταν φτωχή. Μιά μέρα το μεγαλύτερο αγόρι είπε στον πατέρα του οτι θα πάει στο εξωτερικό. Προτού φύγει, ο πατέρας του έδωσε ένα καρπούζι και είπε «αυτό το καρπούζι θα τα ανοίξεις κοντά σε μία βρύση». Πήρε ο γιός το καρπούζι, χαιρέτησε την οικογένειά του και ξεκίνησε για το ταξίδι. Ταξιδεύοντας όμως δέν άντεξε και άνοιξε το καρπούζι. Απο το καρπούζι βγήκε μιά πανέμορφη κοπέλα, που του ζήτησε νερό· εκείνος δέν της έδωσε γιατί δεν είχε εκεί κοντά· έτσι η κοπέλα πέθανε. Τότε ο γιός στενοχωρήθηκε πολύ γιατί δεν άκουσε τον πατέρα του όταν του είπε να ανοίξει το καρπούζι κοντά σε βρύση. Έτσι γύρισε πίσω και είπε στον πατέρα του οτι έπρεπε να τον είχε ακούσε. Μετά απο λίγο καιρό το ίδιο πράγμα έπαθε και ο μεσαίος αδερφός. Ο τρίτος και μικρότερος αδερφός προχώρησε στα βήματα όπως του είπε ο πατέρας του. Άνοιξε το καρπούζι κοντά σε βρύση και απο μέσα βγήκε η πιό όμορφη κοπέλα του κόσμου και ζήτησε νερό, εκείνος αμέσως της έδωσε, η κοπέλα ήπιε νερό, έτσι έζησε. Το αγόρι έζησε μαζί της στο εξωτερικό, ευτυχισμένοι.

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, όταν στον κόσμο υπήρχε μόνο ημέρα και η νύχτα ήταν άγνωστη, ο Ελέφαντας και η Χελώνα μάλωσαν άσχημα. Αιτία ήταν το πλούσιο γρασίδι ενός λιβαδιού. «Είναι δικό μου!» έλεγε η Χελώνα. « Όχι, είναι δικό μου!» επέμενε ο Ελέφαντας. Κανένας δεν υποχωρούσε, ώσπου, στο τέλος, ο Ελέφαντας θύμωσε πολύ. «Θα σου σπάσω το καύκαλο!» φώναξε και σήκωσε το πόδι του να χτυπήσει τη Χελώνα. Εκείνη, κατατρομαγμένη, έτρεξε να κρυφτεί ανάμεσα στους θάμνους της σαβάνας και κρύφτηκε τόσο καλά, που ο Ελέφαντας δεν κατάφερε να τη βρει. Όμως, την άλλη μέρα, ο Ελέφαντας ζήτησε τη βοήθεια των υπόλοιπων ζώων, κι όλοι μαζί ξεκίνησαν για να την ξετρυπώσουν και να την τιμωρήσουν.Στο μεταξύ η Χελώνα, που ήταν έξυπνη και ήξερε πολλά μαγικά, βλέποντας ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει, άρπαξε τη σκόνη και την πέταξε στον άνεμο. Τότε η νύχτα, που όπως είπαμε ήταν άγνωστη ως εκείνη τη στιγμή, σκέπασε τη γη...Τα ζώα, μη βλέποντας πια τον ήλιο, τρομοκρατήθηκαν. «Τι πυκνό σκοτάδι!», έλεγαν το ένα στο άλλο. «Τι έγινε ο ήλιος, πού πήγε η μέρα; Πώς θα ζήσουμε τώρα χωρίς φως;». Ο Ελέφαντας, καταστενοχωρημένος, θέλησε να διορθώσει τα πράγματα. Έστειλε τον Κόκορα να ζητήσει συγγνώμη από τη Χελώνα και να την παρακαλέσει να ξαναφέρει τη μέρα στον κόσμο. Ο Κόκορας ζήτησε από τη Χελώνα να συγχωρήσει τον Ελέφαντα, κι εκείνη δέχτηκε, φέρνοντας και πάλι τον ήλιο στον ουρανό. Όμως από τότε οι μέρες δεν είναι πια πάντα ηλιόλουστες και το φως δίνει τη θέση του στο σκοτάδι κάθε νύχτα.




2η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΟΜΑΔΑ ΤΑ 4 ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥΡΗΖΑΚΗΣ ΡΑΦΑΗΛ, ΜΠΕΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΜΕΝΤΕΣΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΖΛΑΠΗ ΚΩΝΤΣΑΝΤΙΝΑ
ΘΕΜΑ Η ομάδα ασχολήθηκε με τους μύθους και παραμύθια που προέρχονται από όλο τον κόσμο. Επίσης ασχολήθηκαν και με ένα παραμύθι το οποίο αφόρα τα γουρουνάκια.

Νορβηγική Μυθολογία: Το σφυρί των Θεών

Σύμφωνα με τις νορβηγικές παραδόσεις πριν από την ύπαρξη της Γης (Midgard) υπήρχε η Muspell, μια φλεγόμενη χώρα με φύλακες που κράδαιναν πύρινα σπαθιά, το αχανές κενό διάστημα (Ginnungagap) και το Niflheim που ήταν μια περιοχή σκεπασμένη με πάγο. Όταν το ψύχος του Niflheim άγγιξε τις φλόγες του Muspell ο γιγάντιος Ymir και η αγελάδα μεγαθήριο Auehumla αναδύθηκαν από τους λιωμένους πάγους. Στη συνέχεια η αγελάδα έγλειψε τον θεό Bor και τη γυναίκα του και τους έφερε στη ζωή. Το ζευγάρι γέννησε τον Buri που έκανε τρεις γιους, τους Odin, Vili και Ve. Οι γιοι μεγάλωσαν και σκότωσαν τον Ymir και από το σώμα του δημιούργησαν: από τη σάρκα του τη Γη, από τα οστά του τα βουνά, από τις τρίχες του τα δέντρα και από το αίμα του τα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα. Τέλος, από το κρανίο του οι θεοί δημιούργησαν τον ουρανό με τα αστέρια.

Η θρησκεία της αρχαίας Περσίας: Ζωροαστρισμός 

Σύμφωνα με τις δοξασίες της μέσης εποχής της Περσίας ο κόσμος δημιουργήθηκε από τη θεότητα Ahura Mazda. Το μεγάλο βουνό Alburz μεγάλωνε για 800 χρόνια μέχρι που άγγιξε τον ουρανό. Τότε έπεσε βροχή που σχημάτισε τη θάλασσα Vourukasha και δύο μεγάλους ποταμούς. Το πρώτο ζώο που ήταν ένας λευκός ταύρος έζησε στις όχθες του ποταμού Veh Rod. Όμως το κακό πνεύμα Angra Mainyu τον σκότωσε. Το σπέρμα του μεταφέρθηκε στη Σελήνη και εξαγνίστηκε κι έτσι δημιουργήθηκαν πολλά ζώα και φυτά. Δίπλα στον ποταμό ζούσε ο πρώτος άνθρωπος ο Gayomard, που ήταν φωτεινός σαν τον Ήλιο. Ο Angra Mainyu τον σκότωσε και εκείνον. Ο Ήλιος όμως εξάγνισε το σπέρμα του για 40 χρόνια απ' όπου μετά βλάστησε το φυτό ραβέντι. Το φυτό μεγάλωσε και μεταμορφώθηκε στους Mashya και Mashyanag, τους πρώτους θνητούς. Αντί να τους σκοτώσει όμως ο Angra Mainyu τους ξεγέλασε και τους έκανε να τον λατρεύουν. Μετά από 50 χρόνια γέννησαν δίδυμα, αλλά τα δίδυμα αυτά κουβαλούν τις αμαρτίες των γονέων τους. Μετά από πολύ καιρό γεννήθηκαν άλλα δύο δίδυμα και από αυτά προήλθαν όλοι οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι Πέρσες.

Απο τους ποταμούς της Βαβυλώνας

Ο βαβυλωνιακός δημιουργικός μύθος, το Enuma Elish, ξεκινά με τους θεούς των νερών, τον Apsu (φρεσκάδα) και την Tiamat (αλμύρα), που δημιούργησαν διάφορες γενιές θεών με αρχηγό τον Ea και τους πολλούς του αδελφούς. Αλλά αυτοί οι νέοι θεοί έκαναν τόσο θόρυβο που οι Apsu και Tiamat δεν μπορούσαν να κοιμηθούν. Έτσι ο Apsu σχεδίασε να τους σκοτώσει αλλά πρόλαβε και τον σκότωσε ο Ea. Η Tiamat ορκίστηκε εκδίκηση και δημιούργησε μια σειρά από τέρατα, μεταξύ των οποίων ήταν ο τρελός σκύλος και ο άνθρωπος σκορπιός. Ο Ea και η θεά Damkina έκαναν τον Marduk, έναν γιγάντιο θεό με τέσσερα μάτια και τέσσερα αυτιά για να τους προστατεύει. Παλεύοντας με την Tiamat ο Marduk χρησιμοποίησε τους ανέμους σαν όπλα του και εκτόξευσε έναν κακό άνεμο στο λαιμό της με αποτέλεσμα να την εξουδετερώσει. Τότε τη σκότωσε με ένα μοναδικό βέλος που της έριξε στην καρδιά. Χώρισε στη συνέχεια το σώμα της στα δύο και το χρησιμοποίησε για να φτιάξει τους ουρανούς και τη Γη. Αργότερα έφτιαξε τον άνθρωπο για να κάνει τις σκληρές δουλειές που οι θεοί αρνούνταν να κάνουν, όπως την καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία.

Τα Πνεύματα της Αρχαίας Αιγύπτου


Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν διάφορους μύθους δημιουργίας. Όλοι ξεκινούν με τα στροβιλώδη, χαοτικά νερά της Nun. Ο Atum ήρθε στη ζωή και στη συνέχεια δημιούργησε ένα βουνό, ώστε να υπάρχει ένα μέρος για να σταθεί. Δεν είχε φύλο και διέθετε ένα μάτι που μπορούσε να δει τα πάντα. Γέννησε έναν γιο τον Shu που ήταν ο θεός του αέρα. Στη συνέχεια έκανε εμετό μια κόρη την Tefnut, που ήταν η θεά της υγρασίας. Ο ρόλος τους ήταν να δημιουργήσουν τάξη από το χάος. Ο Shu και η Tefnut δημιούργησαν τον Geb και τη Nut που ήταν αντίστοιχα η γη και ο ουρανός. Στην αρχή ήταν ενωμένοι αλλά στη συνέχεια ο Geb άφησε τη Nut να υψωθεί πάνω από αυτόν. Σταδιακά σχηματίστηκε η κοσμική τάξη, αλλά ο Shu και η Tefnut χάθηκαν στο σκοτάδι που είχε απομείνει. Ο Atum έβγαλε το μάτι του που έβλεπε τα πάντα και το έστειλε για να τους ψάξει. Όταν ο Shu και η Tefnut γύρισαν εξαιτίας του ματιού, ο Atum δάκρυσε από χαρά. Στα σημεία που έπεσαν τα δάκρυα ξεφύτρωσαν οι άνθρωποι.

Μεξικό: Οι Αζτέκοι

Η γήινη μητέρα των Αζτέκων, η Coatlicue ('φούστα από φίδια') απεικονίζεται με τρόπο που προκαλεί τρόμο, να φοράει ένα περιδέραιο από ανθρώπινες καρδιές και χέρια και μια φούστα από φίδια, όπως υποδηλώνει και το όνομά της. Η Coatlicue έμεινε έγκυος από ένα μαχαίρι από οψιδιανό και γέννησε την Coyolxauhqui, θεά της Σελήνης, και 400 γιους που έγιναν τα άστρα του νότιου ουρανού. Αργότερα έπεσε από τον ουρανό μία μπάλα από φτερά και η Coatlique τη μάζεψε και την έκρυψε στη ζώνη της κι έτσι έμεινε ξανά έγκυος. Η Coyolxauhqui και τα αδέλφια της στράφηκαν εναντίον στη μητέρα τους, θυμωμένοι και σοκαρισμένοι από τη δεύτερη εγκυμοσύνη της, που δεν ήξεραν από πού προήλθε. Ωστόσο, το παιδί που βρισκόταν μέσα της, ο Huitzilopochtli, θεός του πολέμου και θεός του ήλιου, πήδηξε από τα σπλάχνα της πλήρως μεγαλωμένος και οπλισμένος. Επιτέθηκε στην Coyolxauhqui και τη σκότωσε με τη βοήθεια ενός φλεγόμενου ερπετού. Της έκοψε το κεφάλι και το πέταξε στον ουρανό, όπου έγινε το φεγγάρι, πράγμα που ανακούφισε τη μητέρα του και ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο.
  


Κίνα: Το μέσο Βασίλειο

Ένα κοσμικό αυγό επέπλεε στο άχρονο διάστημα και περιείχε τις αντίθετες δυνάμεις του yin και του yang. Μετά από αιώνες επώασης το πρώτο ον, ο Pan Gu ήρθε στη ζωή. Τα βαριά τμήματα του αυγού (yin) παρασύρθηκαν προς τα κάτω σχηματίζοντας τη Γη. Τα ελαφρύτερα τμήματα (yang) υψώθηκαν και σχημάτισαν τον ουρανό. Ο Pan Gu φοβούμενος ότι τα τμήματα του αυγού θα επανενωθούν, στάθηκε επάνω στη Γη και κράτησε τον ουρανό. Ψήλωνε 3 μέτρα κάθε μέρα για 18.000 χρόνια μέχρι που ο ουρανός έφτασε σε απόσταση 30.000 μιλίων ψηλά. Όταν τελείωσε η αποστολή του, πέθανε. Τα μέλη του μεταμορφώθηκαν σε στοιχεία του κόσμου, κάποια από αυτά έγιναν ζώα, κάποια έγιναν καιρικά φαινόμενα ή ουράνια σώματα. Κάποιοι λένε ότι οι ψύλλοι που κάθονταν πάνω του έγιναν άνθρωποι, αλλά υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή. Η θεά Nuwa ένιωθε μοναξιά και έτσι έφτιαξε τους ανθρώπους από λάσπη που βρήκε στον Κίτρινο Ποταμό. Αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι τη γοήτευσαν αλλά επειδή έπαιρνε πολύ χρόνο για να τους φτιάξει, σκόρπισε σταγόνες λάσπης σε όλη τη Γη και κάθε μία από αυτές έγινε ένας νέο άνθρωπος. Αυτοί οι βιαστικά φτιαγμένοι άνθρωποι έγιναν οι κοινοί άνθρωποι, ενώ οι προηγούμενοι ήταν οι εκλεκτοί.

Ιαπωνία: Η Γη ως νησί

Οι θεοί δημιούργησαν δύο θεϊκά αδέλφια τον Izanagi και την αδελφή του την Izanami που στάθηκαν πάνω σε μια γέφυρα που έπλεε στον αρχέγονο ωκεανό. Χρησιμοποιώντας την χρυσοποίκιλτη λόγχη των θεών τάραξαν τα νερά και αναδύθηκε το πρώτο νησί, το Onogoro. Τα δύο αδέλφια παντρεύτηκαν επάνω στο νησί και έκαναν τέσσερις απογόνους που ήταν παραμορφωμένοι. Οι θεοί το απέδωσαν σε κάποια παράβαση ενός πρωτοκόλλου. Κατά τη διάρκεια της τελετής του γάμου, η Izanami μίλησε πρώτη. Στην τελετή του γάμου τους τα δύο αδέλφια διεκδίκησαν τον σχηματισμό των νησιών της Ιαπωνίας καθώς και τη δημιουργία μερικών ακόμα θεοτήτων. Ωστόσο, στη γέννα του Kagutsuchi Kami, του θεού της φωτιάς, η Izanami πέθανε. Συντετριμμένος ο Izanagi την ακολούθησε στο Yomi, τη χώρα των νεκρών. Η Izanami που είχε φάει την τροφή του Yomi δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Όταν ο Izanagi είδε ξαφνικά το σώμα της να αποσυντίθεται ένιωσε τρόμο και απομακρύνθηκε τρέχοντας. Η Izanami εξοργίστηκε και τον καταδίωξε παρέα με αποκρουστικές γυναίκες. Ο Izanagi πέταξε κατά πάνω τους προσωπικά αντικείμενα, τα οποία μετατράπηκαν σε διαστροφές. Διαφεύγοντας από τη σπηλιά που ήταν η είσοδος του Yomi την έφραξε με έναν ογκόλιθο και έτσι διαχώρισε για πάντα τη ζωή από το θάνατο.

Ινδική Κοσμολογία: Ραντεβού με τον Brahma

Η ινδική κοσμολογία περιλαμβάνει πολλούς μύθους δημιουργίας και οι αρχικοί πρωταγωνιστές έχουν ανεβεί και κατεβεί σε σημαντικότητα κατά τη διάρκεια των αιώνων. Το αρχαίο βεδικό κείμενο, η Rig Veda, αναφέρεται σε ένα γιγάντιο ον, το Purusha, που είχε χίλια κεφάλια, μάτια και πόδια και μπορούσε να αγκαλιάσει τη Γη. Όταν οι θεοί το θυσίασαν, το σώμα του παρήγαγε καθαρό βούτυρο από το οποίο δημιουργήθηκαν τα πουλιά και τα ζώα. Τα μέλη του σώματός του μεταμορφώθηκαν στα στοιχεία του κόσμου και στους θεούς Agni, Vayu και Indra. Επίσης, από το σώμα του δημιουργήθηκαν οι τέσσερις κάστες της ινδικής κοινωνίας: οι ιερείς, οι πολεμιστές, οι πολίτες και οι υπηρέτες. Αργότερα στην ιστορία η τριάδα των Brahma (δημιουργός), Vishnu (διατηρητής) και του Shiva (καταστροφέας) απέκτησαν εξέχουσα θέση στην ινδική κοσμολογία. Ο Brahma εμφανίζεται επάνω σε έναν λωτό που ξεφυτρώνει από τον αφαλό του κοιμούμενου Vishnu. Ο Brahma είναι ο δημιουργός του σύμπαντος που διαρκεί για μια μέρα του Brahma, ή 4,32 δισεκατομμύρια χρόνια. Μετά ο Shiva καταστρέφει το σύμπαν και ο κύκλος αρχίζει ξανά.

Ελληνική μυθολογία

Η ευρύτατα αποδεκτή άποψη για την αρχή των πραγμάτων όπως αναφέρεται από τον Ησίοδο στη Θεογονία, ξεκινά με το Χάος, την πραγματική ανυπαρξία των πάντων. Από το κενό προέκυψε η Γαία και μερικά άλλα αρχικά θεία όντα: ο Έρωτας, η άβυσσος (τα Τάρταρα), και ο Έρεβος. Χωρίς αρσενική βοήθεια η Γαία γέννησε τον Ουρανό που έπειτα την γονιμοποίησε ξανά. Από εκείνη την ένωση γεννήθηκαν πρώτα οι τιτάνες: έξι αρσενικά και έξι θηλυκά όντα (Ωκεανός, Κοίος, Κριός, Υπερίων, Ιαπετός και Κρόνος, Θεία,Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη και Τηθύς), κατόπιν οι μονόφθαλμοι Κύκλωπες και οι Εκατοντόχειρες. Ο Κρόνος (ο νεότερος, πολύ πανούργος και πιο φοβερός εκ των παιδιών της Γαίας) ευνούχισε τον πατέρα του Ουρανό και έγινε ο κυβερνήτης των Θεών με την αδελφή του Ρέα ως σύζυγο του ενώ οι άλλοι τιτάνες έγιναν αυλικοί του. Η σύγκρουση πατέρα γιου επαναλήφθηκε όταν ο Κρόνος ήρθε αντιμέτωπος με τον γιο του, Δία. Ο Δίας, με την βοήθεια της μητέρα του Ρέας, προκάλεσε τον Κρόνο σε πόλεμο για την βασιλεία των Θεών. Εν τέλει, με τη βοήθεια των Κυκλώπων, που ελευθέρωσε από τα Τάρταρα, ο Δίας και οι σύμμαχοί του νίκησαν, ενώ ο Κρόνος και οι τιτάνες φυλακίστηκαν στα Τάρταρα.

Με τον όρο ελληνική μυθολογία εννοούμε όλο το πλέγμα των μύθων που σχετίζονται με την υπόθεση της ελληνικότητας, έτσι όπως παρουσιάζονται στα κείμενα της Αρχαιοελληνικής ή Βυζαντινής γραμματείας. Ως ελληνική μυθολογία ορίζεται επίσης η αφήγηση των ιστοριών που δημιουργήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες και αφορούσαν τους θεούς και τους ήρωες τους, τη φύση του κόσμου και τις τελετουργικές πρακτικές λατρείας τους.
Οι σύγχρονοι μελετητές αναφέρονται στους μύθους και τους μελετούν σε μία προσπάθεια να κατανοήσουν τους θρησκευτικούς και πολιτικούς θεσμούς των αρχαίων Ελλήνων και γενικά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.[1] Οι χρονολογικά μεταγενέστεροι όμως μύθοι εντάσσονται συνήθως στους χώρους επικράτειας της Λαογραφίας και δεν αφορούν στη μυθολογία με τη στενή έννοια του όρου.
Η ελληνική μυθολογία συνίσταται, κατά ένα μέρος, από μια μεγάλη συλλογή αφηγημάτων που εξηγούν την προέλευση του κόσμου και εξιστορούν τη ζωή και τις περιπέτειες μιας ευρείας ποικιλίας θεών, ηρώων, ηρωίδων και άλλων μυθολογικών πλασμάτων. Αυτές οι ιστορίες αρχικά διαμορφώθηκαν και στη συνέχεια διαδόθηκαν από την προφορική-ποιητική παράδοση και γι΄ αυτό οι ελληνικοί μύθοι είναι γνωστοί σήμερα πρώτιστα από την ελληνική λογοτεχνία. Οι παλαιότερες γνωστές λογοτεχνικές πηγές είναι τα επικά ποιήματα Ιλιάδα και Οδύσσεια του Ομήρου, που εστιάζουν στα γεγονότα που περιβάλλουν τον τρωικό πόλεμο. Έπειτα δύο ποιήματα από τον Ησίοδο, η Θεογονία και το Έργα και Ημέραι, περιέχουν πολλές περιγραφές για τη γένεση του κόσμου, τη διαδοχή των θείων κυβερνητών, τη διαδοχή των ανθρώπινων εποχών, την προέλευση της ανθρώπινης θλίψεως και των θυσιαστικών πρακτικών. Διάφοροι μύθοι έχουν επίσης συντηρηθεί από: ομηρικούς ύμνους, τμήματα ποιημάτων του επικού κύκλου, λυρικά ποιήματα, έργα τραγωδών του 5ου αιώνα π.Χ., γραφές των μελετητών και των ποιητών της ελληνιστικής περιόδου και κείμενα από συγγραφείς των ρωμαϊκών χρόνων, όπως του Πλούταρχου και του Παυσανία.
Τα μνημειακά στοιχεία στις Μυκήνες και τη Μινωική Κρήτη βοήθησαν στην επίλυση πολλών ερωτημάτων που προέκυπταν από τα ομηρικά έπη και χορήγησαν αρχαιολογικές αποδείξεις για πολλές από τις μυθολογικές λεπτομέρειες που αφορούν τους Θεούς και τους ήρωες. Η ελληνική μυθολογία απεικονίστηκε επίσης σε χειροποίητα αντικείμενα. Τα γεωμετρικά σχέδια στην αγγειοπλαστική του 8ου αιώνα π.Χ απεικονίζουν σκηνές από τον τρωικό κύκλο, καθώς επίσης και τις περιπέτειες του Ηρακλή. Στην αρχαϊκή, κλασσική και ελληνιστική περίοδο, οι ομηρικές και διάφορες άλλες μυθολογικές σκηνές συμπληρώνουν τα υπάρχοντα λογοτεχνικά στοιχεία.[2]
Η ελληνική μυθολογία είχε εκτενή επιρροή στον πολιτισμό, τις τέχνες και τη λογοτεχνία του δυτικού πολιτισμού και παραμένει μέρος της δυτικής κληρονομιάς. Είναι ένα μέρος του εκπαιδευτικού κύκλου από την παιδική ηλικία, ενώ οι ποιητές και οι καλλιτέχνες από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα έχουν αντλήσει έμπνευση από την ελληνική μυθολογία και έχουν ανακαλύψει σύγχρονες έννοιες και σχετικότητα στα κλασσικά μυθολογικά θέματα.[3]        

Οι ρίζες του παραμυθιού                                                                                                     

Ένα ερώτημα που προέκυψε κατά την επιστημονική μελέτη του παραμυθιού, ήταν αυτό που αφορούσε στη γένεσή του. Γύρω από το θέμα διατυπώθηκαν διάφορες θεωρίες, από τις οποίες όμως καμία δεν έδωσε πλήρεις απαντήσεις και όλες αμφισβητήθηκαν υπό το φως κάποιας νέας επιστημονικής οπτικής. Το γεγονός ωστόσο παραμένει ότι στο σύνολό τους συνέβαλαν στην ανάπτυξη του παραμυθιού και άνοιξαν νέους δρόμους προσέγγισής του.
α. Η ινδοευρωπαϊκή θεωρία: Η πρώτη θεωρία, η οποία ονομάστηκε και μονογενετική, για την προέλευση των παραμυθιών προήλθε από τους αδερφούς Γκριμ το 1819. Διατύπωσαν την άποψη ότι τα παραμύθια –παρότι νεότερα από τους μύθους και τα επικά τραγούδια– προέρχονταν από έναν κοινό χώρο, την κοιτίδα του ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού, και από εκεί μετακινήθηκαν μαζί με τα ινδοευρωπαϊκά φύλα. Βασική ιδέα των Grimm ήταν ότι «τα παραμύθια ήταν εκπεπτωκότες μύθοι (δηλαδή μύθοι που απώλεσαν τα βασικά τους στοιχεία και έγιναν απλούστεροι) και μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο μέσα από μια κατάλληλη ερμηνεία των μύθων από τους οποίους προήλθαν». Η θεωρία αυτή δεν τεκμηρίωσε την ινδοευρωπαϊκή προέλευση των παραμυθιών, αφήνοντας αναπάντητα πολλά ερωτήματα.
β. Η μυθολογική θεωρία: Παρόμοια θεωρία με την πρώτη ήταν και αυτή του Μαξ Μόλερ (Max Möller), ο οποίος το 1856 υποστήριξε ότι τα παραμύθια προήλθαν από ηλιακούς μύθους των Ινδοευρωπαίων, που περιλαμβάνονταν στο ιερό βιβλίο Ριγκ Βέντα (Rig-Veda). Ο Möller, στηριζόμενος, όπως φαίνεται, στη θεωρία των εκπεπτωκότων μύθων, ισχυρίστηκε ότι αρχικά οι μύθοι εξέφραζαν αφηρημένες έννοιες, όπως για παράδειγμα οι ιστορίες γύρω από τον ήλιο ως κεντρικό πρόσωπο και πρωταγωνιστές τη Νύχτα, τον Ουρανό, την Αυγή κ.ά. αλλά καθώς διαδόθηκαν από την Ινδία στους λαούς της Ευρώπης και της Ασίας έχασαν το αρχικό τους νόημα. Προσπαθώντας οι λαοί να ερμηνεύσουν τα απομεινάρια αυτής της μυθολογίας έφτιαξαν τα παραμύθια. Οι οπαδοί αυτής της θεωρίας παρέβλεψαν το γεγονός ότι η Ριγκ Βέντα, στην οποία στηρίχθηκαν δεν ήταν δημιούργημα λαϊκής προέλευσης αλλά του ινδικού ιερατείου.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ 4 ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ


Μια φορά και έναν καιρό υπήρχαν 4 γουρουνάκια τα οποία ζούσανε σε 4 όμορφα
 Σπιτάκια  όπου ήταν  πολυτελή  και τους παρείχαν όλες τις ανέσεις που χρειαζόντουσαν .
Όμως   ένας κακός λύκος τα περιτριγύριζε γιατί ήθελε να τα φάει μιας που ήταν τόσο  
λαχταριστά ,το πρωτογούρουνο  είχε ένα ξύλινο σπιτάκι αυτό το γουρουνάκι   ήταν
Το πιο όμορφο  και έξυπνο από όλα τα γουρουνάκια .Tο 2 γουρουνάκι είχε  ένα αχυρένιο
σπιτάκι και ήταν το  ήταν το πιο λιχουδιάρικο ,το 3 είχε ένα σπιτάκι από χαρτιά και πολλούς
καθρέπτες αυτό το γουρουνάκι ήταν πολύ καλό αλλά είχε ένα μικρο ελάττωμα  ήταν
γκέϊ και το 4 γουρουνάκι είχε ένα λουλουδένιο σπιτάκι αυτό το γουρουνάκι ήταν πολύ
παιχνιδιάρικο  και χαρούμενο μιας που ήταν το μικρότερο και ήταν  πολύ χαδιάρικο.
Ο λύκος  συνέχεια έβρισκε τρόπος για να τα φάει και έτσι ένας τρόπος ήταν να τους ρίχνει
τα σπιτάκια τους και αυτά τα καημένα τα ξανά έφτιαχναν από την  αρχή μια μέρα όμως
καθώς τα 3 γουρουνάκια έπιναν νερό τα έπιασε ο κακός ο λύκος και πήγε να τα φάει
αλλά ήρθε μετά το πρωτογουρουνο και τους προστάτεψε με την εξυπνάδα του μιας
και ήταν τόσο έξυπνο.Έτσι το πρωτογουρουνο την επόμενη μέρα κατάστρωσε ένα
σχέδιο και πιάσανε τον κακό τον λύκο με την βοήθεια του κυνηγού και έτσι ο κακός
ο λύκος πήγε σε ζωολογικό κήπο και από τότε τα γουρουνάκια με την βοήθεια του
πρωτογουρούνου έκαναν ένα καινούργιο σπιτάκι από τούβλα και έγινε πολύ γερο.
Από τότε τα γουρουνάκια μπορούσαν να κοιμηθούν ήσυχα χωρίς φόβο και ζήσανε
αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

3Η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΟΜΑΔΑ SUPERHEROES ΣΙΜΑΙΟΦΟΡΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ, ΜΩΥΣΙΑΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΝΤΑΟΥΤΛΑΡΙ ΤΖΕΝΣΙΛΝΤΑ, ΝΑΙΝΤΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΘΕΜΑ Η ομάδα ασχολήθηκε με τον Walt Disney και τα παραμύθια του. Επιπλέον ασχολήθηκε με ένα παραμύθι που έγραψαν τα μέλη της και στη συνέχεια το βιντεοσκόπησε.

 Η ιστορία της Disney
o Γουωλτ Ντισνευ είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες κινουμένων σχεδίων λόγω των δημοφιλών ταινιών του που έχουν εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο.
Γέννηση - 5 Δεκεμβρίου 1901 Σικάγο(Η.Π.Α)
Θάνατος- 15 Δεκεμβρίου 1966 (65 ετών) Λος Άντζελες (Η.Π.Α)
Ιδιότητα- Σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος, ηθοποιός, animator
O Γουωλτερ Ελιας Ντισνευ ήταν αμερικάνος παραγωγός ταινιών σκηνοθέτης σεναριογράφος ηθοποιός και σχεδιαστής κινουμένων σχεδίων.Ως συνιδρυτής αρχικά της walt disney productions και στη συνέχεια την walt disney company έχει γίνει ένας από τους πιο διάσημους παραγωγούς στην ιστορία του κινηματογράφου. Η walt disney company σήμερα έχει ετήσια έσοδα που φτάνουν τα 30 δισεκατομμύρια δολλάρια.Ο Γουωλτερ Ντισνευ είναι ιδιαίτερα ως επιτυχημένος παραμυθές και δημιουργός ταινιών κινουμένων σχεδίων με πρώτη του ταινία .Η Χιονάτι και οι επτά Νάνοι.
Από την εταιρεία την οποία ίδρυσε δημιουργήθηκαν πολλά κινούμενα σχέδια
Οι πιο γνωστοί χαρακτήρες που σήμερα έκαναν πασίνωστη  την εταιρεία του είναι ο Μικι Μαους , ο Ντοναλντ Ντακ, η Μινι Μαους ,η Νταιζι Ντακ, ο Πλουτο και ο Γκουφι
Το 1923, ο Γουώλτ Ντίσνευ έφτιαξε στο Κάνσας Σίτυ ένα φίλμ, όπου μια μικρή κοπέλα μιλούσε και έπαιζε με κινούμενα σχέδια, το ‘Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων!Το 12928 δημιούργησε το πρώτο καρτούν που είχε ήχο και ομιλία τον Μικυ Μαους.Στην περίοδο 1934 έως το 1945, έκανε πολλά πράγματα παρόλο τον πόλεμο. Εφτιαξε την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους με καρτούν στην ιστορία, την Χιονάτη και τους 7 νάνους το 1937 στη συνέχεια υπήρξαν και άλλες ταινίες ο πινόκιο,φαντασία.ντάμπα.μπάμπι.Μέχρι το 1954 έφτιαξε πολλές μικρές ταινίες, αλλά η επιτυχία φάνηκε όταν παρουσίασε την Σταχτοπούτα, την Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων, τον Πήτερ Πάν, και.. την πρώτη ταινία του με αληθινούς ηθοποιούς, το Νησί των Θησαυρών το 1950!
To 1954 ξεκίνησε η σειρά του στην τηλεόραση, με όνομα Disneyland, που έγινε από τις μακροβιότερες σειρές στην ιστορία της τηλεόρασης, και έδωσε φόρα στον Γουώλτ να αποφασίσει και παρουσιάσει επιτέλους την μεγαλύτερη επιτυχία της ζωής του: το Νέο Πάρκο που έφτιαχνε στην Καλιφόρνια, την Disneyland!  Αλλά δεν σταμάτησε την τηλεόραση και τις ταινίες! Το Κλάμπ του Μίκυ που υπάρχει ακόμα, η σειρά Davy Crockett που θα σας θυμίσει κάτι αν διαβάσετε την Frontierland, τον Ζορρό, ποιος δεν τον ξέρει! Επίσης, η Λαίδη και ο Αλήτης, η Ωραία Κοιμωμένη, τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας, την Μαίρη Πόππινς με 5 όσκαρ και την Τζούλη Αντριους!

Στις 15 Δεκεμβρίου 1966 ο Γουώλτ Ντίσνευ έφυγε από την ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα τόσο μεγάλο όνειρο, τόσο τεράστιο, τόσο αγαπημένο, που είχε ζωή από μόνο του, ήταν γιγαντιαίο, ήταν διαχρονικό. Όχι μόνο δεν έσβυσε, αλλά τώρα είναι πιο δυνατό, είναι ένα όραμα πραγματικής διασκέδασης και ψυχαγωγίας για όλους, ένα όνειρο χαράς και φαντασίας! 

ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα απομακρυσμένο δάσος ζούσαν τρεις αδερφές.Η ζωή τους ήταν μοναχική και απομονωμένη από τον έξω κόσμο, μιας και από πολύ μικρές ήταν ορφανές. Ήταν πολύ αγαπημένες μεταξύ τους. Αυτές όμως είχαν κάποιες μαγικές δυνέμεις που μόνο αυτές γνώριζαν.
    Ένα κρύο βράδυ του χειμώνα μια από τις τρεις αδερφές βγήκε έξω στο δάσος για να μαζέψει ξύλα και ξαφνικά άκουσε κάποιες φωνές να ζητούν βοήθεια.Η κοπέλα μόλις άκουσε τις φωνές έτρεξε κατευθείαν στις αδερφές της να τους πει τι έγινε.Εκείνες μόλις άκουσαν τι συνέβη πήγαν στο δάσος για να δουν.
   Όταν έφτασαν στο σημείο που ακούστηκαν οι κραυγές είδαν ένα κοριτσάκι να κλαίει.Τότε την ρώτησαν τι έγινε.Το κοριτσάκι πανικόβλητο είπε πως πηγαίνοντας προς το χωριό της εμφανήστικε το πνεύμα του δάσους και την κυνήγησε. Ακούγοντας την οι τρεις αδερφές τις αποφάσισαν να την πάρουν στο σπίτι τους και να την βοηθήσουν. Εκεί με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις έφτιαξαν φάρμακα και έκλεισαν τις πληγές της κοπέλας με την μαγεία τους.Την επόμενη μέρα ήταν και πάλι υγειής.Το κοριτσάκι δεν ήξερε πως να ευχαριστήσει τις κοπέλες και φεύγοντας υποσχέθηκε πως θα περνά να τις βλέπει όποτε πηγένει προς το χωριό της.
   Από τότε οι τρεις κοπέλες με την μαγεία έγιναν γνωστές για την ιστορία με το κοριτσάκι και πολλοί άνθρωποι από τότε στρέφονται προς αυτές και ζητούν βοήθεια όποτε χρειαστούν.

Θεατρικος διαλογος

Αφ:Mια μέρα του Δεκέμβρη κοντά στα Χριστούγεννα τρεις αδερφές η Beth, η Maggi και η Rubbin ήταν στο μικρό ξύλινο σπίτι τους μέσα στο πράσινο δάσος.Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν ένα πρωινό........................
Maggi:Kαλημέρα κορίτσια.(κοιτάζει έξω από το παράθυρο) σήμερα χονίζει και κάνει πολύ κρύο καλά θα ήταν να βγούμε έξω να μαζέψουμε ξύλα.
Beth:Eγώ δεν γίνετε έχω να μαγειρέψω.
Rubbin:Θα πάω εγώ δεν έχω να κάνω τίποτα για την υπόλοιπη μέρα.
Maggi:Eντάξη θα πας εσύ κάνε γρήγορα όμως γιατί κάνει κρύο.
Aφ:Συνεχίζουν την δουλειά τους τα κορίτσια και η Rubbin φεύγει για να μαζέψει τα ξύλα. Κατά την διάρκεια που μαζεύει τα ξύλα η Rubbin ακούει περίεργους ηχους στην αρχή δεν δίνει σημασία στη συνέχεια όμως ο ήχος αρχίζει να δυναμώνει όλο και πιο πολύ.Έτσι τρέχει προς το μέρος που άκουσε τις φωνές .Εκεέ θα δει την χτυπημένη κοπέλα τρομαγμένη το βάζει στα πόδια και πάει πίσω στο σπίτι για να πει στις αδερφές τις τα γεγονότα.
(Με το που φτάνει στο σπίτι)
Rubbin:Κορίτσια σταματήστε τις δουλειές σας έγινε κάτι μέσα στο δάσος.
Maggi:Tι? Δίχνεις τρομαγμένη? Έπαθες τίποτα?
Beth:Άντε λέγε μην μας κρατάς σε αγωνία.
Rubbin:Όχι εγώ ένα κοριτσάκι στο δάσος είναι χτυπημένο.Νομίζω πως είναι το πνεύμα του δάσους
Beth:Να πάμε τότε.
Αφ:Πήγαν στο δάσος πηραω την κοπέλα που ήταν ανέσθητη και την πήγαν σπίτι τους.
(Όταν ξύπνησε η κοπέλα)
Beth:Νομίζω ότι ξυπνάει.
Maggi:Συνέρχετε τις δώσαμε πολλά βότανα.Σε δύο έρες θα είναι περδίκι.
Rubbin:Ούτε το όνομά τις δεν ξέρουμε.
Κοριτσι:Tι έγινε? Που είμαι?
Maggi:Σε βρήκε η αδερφή μας στο δάσος και σε βοηθήσαμε.Είσαι καλά?
Κοριτσάκι:Ναι κάτι μου επιτέθηκε σαν καπνός.Όλα έγιναν πολύ γρήγορα δεν ξέρω τι ήταν.
Rubbin:Tο πνεύμα του δάσους σου επιτέθηκε και εγώ ήμουν λίγο πιο πέρα και σε άκουσα που φώναζες βοήθεια έτσι το είπα στις αδερφές μου και σε βοηθήσαμε.
Κοριτσάκι:Σας ευχαριστώ πολύ μου σώσατε την ζωή!


ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ WALT DISNEY







ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΕΣ














4Η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΟΜΑΔΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ ΟΛΓΑ, ΤΣΕΡΜΕΚΙΔΟΥ ΒΑΓΓΕΛΙΟ, ΛΙΤΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ ΟΛΓΑ
ΘΕΜΑ Η ομάδα αυτή ασχολήθηκε με τον Ευγένιο Τριβιζά και τα κομικς. Επίσης γράψαν και μια ιστορία για τα στρουμφάκια.

Τα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζα-περίληψη

Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλίων για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία.
Έχει γράψει γύρω στα 150 βιβλία που είναι: μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία και έχει συνεργαστεί με παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία και το Νησί των πυροτεχνημάτων.

Με τη λογοτεχνία ο Ευγένιος Τριβιζάς έχει ασχοληθεί από τα παιδικά του χρόνια. Έχει γράψει πάνω από 100 βιβλία για παιδιά, ένα βιβλίο για ενήλικες (Ο Ερωτευμένος Πυροσβέστης) και πάνω από 20 θεατρικά έργα, μα και λιμπρέτα για όπερες

ΚΟΜΙΚΣ

Τα κόμικς (αγγλ. comics), που είναι γνωστά και ως ένατη τέχνη, είναι μια μορφή οπτικής τέχνης που αποτελείται από εικόνες που συνήθως συνδυάζονται με κείμενο, το οποίο συχνά βρίσκεται σε συννεφάκια κειμένου ή λεζάντες. Ο μεγάλος θεωρητικός και δημιουργός κόμικς Σκοτ Μακ Λάουντ στο βιβλίο του Understanding Comics δίνει έναν πλήρη ορισμό της τέχνης σαν "σχήματα και εικόνες ευρισκόμενα εσκεμμένα σε σειρά με σκοπό να μεταδώσουν πληροφορίες και/ή να προκαλέσουν μια αισθητική αντίδραση από τον χρήστη". Ο ορισμός αυτός αφήνει ορθά έξω τις γελοιογραφίες που είναι μεμονωμένες εικόνες, αφού στα κόμικς υπάρχει σαφώς μια αφηγηματική αλληλουχία μεταξύ των εικόνων. Η ύπαρξη κειμένου επίσης δεν είναι απαραίτητη.
Ενώ αρχικά χρησιμοποιήθηκαν για να εικονογραφηθούν καρικατούρες και για να διασκεδάσουν με απλές και συνηθισμένες ιστορίες, έχουν πλέον εξελιχτεί σε μορφή τέχνης, με πολλά υποείδη. Τα πιο συνηθισμένα είδη κόμικς είναι τα κόμικς στριπ σε εφημερίδες και περιοδικά (και όχι μόνο), όπου μια μικρή ιστορία ξετυλίγεται μέσα σε τρία ή τέσσερα καρέ και οι μεγαλύτερες ιστορίες σε ειδικά περιοδικά, εικονογραφημένες νουβέλλες και άλμπουμ, γνωστές απλά σαν κόμικς ή βιβλία κόμικς. Τα κόμικ στριπ στις εφημερίδες και τα περιοδικά είναι συνήθως δευτερεύουσας σημασίας, προορισμένα να κάνουν ένα γρήγορο κοινωνικό ή πολιτικό σχόλιο και οι σκηνοθετικές - αφηγηματικές τους δυνατότητες είναι βέβαια περιορισμένες αφού πρόκειται για μια απλή λωρίδα (στριπ) με μερικά καρέ στη σειρά. Αντίθετα, στα περιοδικά κόμικς αποτελούν το κύριο υλικό, εκτείνονται σε ολόκληρες σελίδες κι εκεί οι ιστορίες παρουσιάζονται είτε σε συνέχειες από τεύχος σε τεύχος είτε αυτοτελώς.
Αναλόγως το πως ορίζει κανείς τα κόμικς, οι ρίζες τους μπορούν να αναζητηθούν στο 15ο αιώνα ή ακόμα και στα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Παρόλα αυτά, η σημερινή μορφή τους (με καρέ και κείμενο σε συννεφάκια ή λεζάντες) εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Πρωτοπόροι λοιπόν του είδους θεωρούνται για την μεν Ευρώπη το περιοδικό Ally Sloper's Half Holiday που κυκλοφόρησε στην Αγγλία το 1884 για τις δε ΗΠΑ το Hogan's Alley του Ρίτσαρντ Άουτκολτ (Richard Outcault), του οποίου κύριος χαρακτήρας ήταν το Κίτρινο Παιδί και ξεκίνησε να δημοσιεύεται σαν ένθετο στριπ σε εφημερίδες το 1895.
Τα κόμικς γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα στην Αμερική, κυρίως από τις ιστορίες με υπερήρωες εταιριών όπως η DC Comics και η Marvel comics. Στην Ευρώπη υπήρχε μια μικρή σκηνή, που ξεκίνησε με
πρωτοπόρους τους Βέλγους και εκδόσεις όπως ο Τεντέν και το περιοδικό Spirou. Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με την άφιξη των αμερικάνικων κόμικς στην Ευρώπη αλλά και τη μεσολάβηση της δεκαετίας του '60, που αγκάλιασε αντικουλτούρες όπως τα κόμικς, αυτά σιγά-σιγά καθιερώθηκαν ως σοβαρό είδος τέχνης.

«ΤΑ  ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΟΥΜΦΙΤΑΣ»

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα μακρινό χωριουδάκι ζούσαν κάτι μικρά κοκκινωπά πλασματάκια τα οποία ονομάζονταν στρουμφάκια.
 Το καλοκαίρι η Στρουμφίτα μια από τις πολλές κοπελίτσες του χωριού είχε τα γενέθλιά της. Η αγαπημένη της τραγουδίστρια ήταν η Patty και η μεγάλη της επιθυμία ήταν να την φέρουν οι φίλοι της στο χωριό για ν τραγουδήσει live! Επειδή δεν μπορούσαν να της χαλάσουν χατίρι η χαχανούλα ο λιχούδης και ο χουζούρης ξεκίνησαν για την Νέα Υόρκη.
 Για κακή τους τύχη όμως τους πέτυχε ο κακός καο άγριος Δρακουμέλ ο οποίος τους ακολούθησε. Μόλις έφτασαν στο ξενοδοχείο  ο Δρακουμέλ τα άρπαξε και τα έβαλε σε ένα βρόμικο κουτί. Μετά τους ανάγκασε να ομολογήσουν τον λόγο που έφτασαν μέχρι την Νέα Υόρκη. Τα καημένα δεν είχαν άλλη επιλογή και του είπαν το μυστικό τους.
 Το βράδυ η Patty είχε την τελευταία της συναυλία και τας στρουμφάκια έπρεπε οπωσδήποτε να την βρούν για να την καλέσουν στα γενέθλια. Καθώς ο Δρακουμέλ κοιμόταν τα τρία μικρά στρουμφάκια κατάφεραν να το σκάσουν. Πήραν ένα ταξί και πήγαν κατευθείαν στην συναυλία. Μόλις έφτασαν επισκέφτηκαν την Pattty στο καμαρίνι της και της πρότειναν να τα επακολουθήσει. Εκείνη δέχθηκε και μετά από λίγο βγήκε στην σκηνή ώστε να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της.
 Η πονηρή και κακομούτσουνη ψιψινέλ μαζί με τον λυμασμένο Δρακουμέλ μόλις κατάλαβαν ότι λείπουν τα στρουμφάκια από το κουτί πήραν το δρόμο για την συναυλία αφού τα στρουμφάκια τους είχαν πει τον σκοπό τους. Επειδή δεν ήθελε να πραγματοποιηθεί το όνειρο της στρουμφίτα μόλις έφτασε στο στάδιο έκανε τα αδύνατα δυνατά ώστε να τα καταστρέψει όλα και να αποφύγει την συνάντηση της Pattys  με τα στρουμφάκια. Έτσι έκοψε όλα τα καλώδια και έσβησαν τα φώτα. Τα στρουμφάκια όμως επειδή ήταν έξυπνα άρπαξαν την Patty και τον manager της και βγήκαν από το στάδιο περνώντας γρήγορα κάτω από την πίστα. Η συναυλία ακυρώθηκε και η Patty με τα 3 στρουμφάκια έφτασαν με μια λιμουζίνα ασφαλής στο στρουμφοχωριό.
 Το όνειρο της στρουμφίτας έγινε πραγματικότητα και εκείνη η στιγμή ήταν η ωραιότερη της ζωής της. Ευχαριστήθηκε τους φίλους της όπως επίσης και την Patty διότι δέχτηκε να τραγουδήσει την ημέρα των γενέθλιών της. Η ημέρα τέλειωσε ευχάριστα και από εκεί και πέρα έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.


ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΜΙΚΣ








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου